20 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011
Δεν θα υπάρξει διέξοδος για μια αναπτυξιακή πορεία της πόλη μας αν δεν υποχρεωθεί η οχτώκομματικη διακυβέρνηση του Δήμου να σταματήσει το σαμποτάζ σε όλους τους τομείς, με πρόσφατο παράδειγμα της Συγχωνεύσεις σχολείων και το Κοινωνικό Παντοπωλείο.
Σύσσωμη η Αντιπολίτευση του Δήμου πρόσφατα, καθοδήγησε κινήματα βάσης Συλλογών Γονέων της πόλη μας, ώστε να πάρουν ένα τυπικό ψήφισμα από το Δημοτικό συμβούλιο και έτσι θεατρικά να αποτελέσουν το ψευτο-ανάχωμα σε αυτό... που ήδη το υπουργείο Παιδείας έχει κακώς, (Μνημόνιο ), δρομολογήσει.
Αυτό σε άλλες εποχές θα ήταν είδηση, θα ήταν λόγος να παλέψεις... Σήμερα όμως, είναι και άκαιρο και μη σημαίνον.
Πράγματι και πρόβλημα εκπαίδευσης υπάρχει στην Ηλιούπολη και πρόβλημα κακής στέγασης. Ταυτόχρονα όμως, υπάρχει πρόβλημα ποιότητας εκπαιδευτικών, το οποίο γνωρίζουν οι γονείς και οι μαθητές, αλλά... σιωπούν. Δάσκαλοι δηλαδή, που δεν αξίζουν να διαπαιδαγωγούν τα παιδία μας. Για το θέμα αυτό, βέβαια, δεν μιλούν ο Δήμαρχος και οι Κύριοι της Αντιπολίτευσης και ασφαλώς δεν παρακίνησαν ποτέ γονείς και μαθητές για διαμαρτυρία... Ποτέ, δεν βγήκε κανένα ψήφισμα από το Δημοτικό Συμβούλιο, για την ανεπάρκεια και την δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία - μερικών ευτυχώς - λειτουργών της εκπαίδευσης στην Ηλιούπολη, γιατί αυτό σημαίνει απώλεια ψήφων και επ’ ουδενί δεν το θέλουν οι Κύριοι, των κομμάτων και... λουφάζουν!
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι, χωρίς Παιδεία δεν υπάρχει Μέλλον, αλλά και χωρίς Εργασία δεν υπάρχει Παρόν! Χωρίς εργασία δεν υπάρχει επιβίωση. Χωρίς, απασχόληση δεν υπάρχει Αύριο. Χωρίς το μεροκάματο είσαι Ζωντανός νεκρός. Δηλαδή, ένας αέναος κύκλος διαρκούς θλίψης!
Η Ανάγκη λοιπόν Γεννάει τις Λύσεις... και στην προκειμένη περίπτωση οι προτεραιότητες θα πρέπει να είναι διαφορετικές, τα ψηφίσματα του Δημοτικού Συμβούλιο θα πρέπει να είναι διαφορετικά, αν επικαλεστεί κάποιος, ότι ένα ψήφισμα είναι μοχλός πίεσης σε Δήμαρχο, Περιφερειάρχη Βουλευτή, Υπουργό, Πρωθυπουργό.
Η Δημοτική Ανατροπή ΝΕΑ ΠΟΡΕΙΑ για την Ηλιούπολη, θα ήθελε το πρώτο Ψήφισμα του Δημοτικού Συμβουλίου, να ήταν ψήφισμα απέναντι στην Ανεργία και στην Φτώχεια και όχι για τις Συγχωνεύσεις των σχολείων.
Η Δημοτική Αρχή και η Αντιπολίτευση, πρόσωπα δηλαδή που διαχειρίζονται πάνω από 20 χρόνια τις τύχες της πόλη μας, αντί να ζητάνε και να συζητάνε μέτρα κατά της ανεργίας, αντί να διεκδικούν ότι μπορούν περισσότερο σε θέσεις εργασίας σε αμοιβές, σε ενίσχυση της κατακερματισμένης τοπικής αγοράς, ασχολούνται σε τρία συνεχόμενα Δημοτικά Συμβούλια αποκλειστικά για το ειλημμένο θέμα των Συγχωνεύσεων σχολείων και ποια μορφή θα έχει το Κοινωνικό Παντοπωλείο.
Όταν δεν υπάρχουν δουλειές, υπάρχει πόλεμος μεταξύ εκείνων που χάνουν την δουλεία τους, με εκείνους που στα δρύινα γραφεία τους αξιολογούν διαφορετικά τις προτεραιότητες του Δημότη, ένδειξη, πως είναι αποκομμένοι από την Κοινωνία των Δημοτών.
Η Κοινωνία της Ηλιούπολης, θέλει διαφορετικές προτεραιότητες στην ιεράρχηση των προβλημάτων της πόλης από εκείνους που διαχειρίζονται τις τύχες της πόλης. Όμως, κυρίως θέλει, ανθρώπους στην πρώτη γραμμή που δεν βάζουν το κομματικό συμφέρον πάνω από το ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ.
Αναγκαστικά αυτά όλα θα γίνουν... Η Ανάγκη Γεννάει τις Λύσεις...
